Dnia 1 stycznia 2016 roku weszła w życie Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Ma ona na celu zwiększenie masy zbieranego sprzętu, a tym samym osiągnięcie przez Polskę określonych w przepisach Unii Europejskiej poziomów zbierania, odzysku, przygotowania do ponownego użycia i recyclingu. Co jeszcze ważniejsze, ustawa ma zepewnić bezpieczny dla zdrowia ludzi i środowiska naturalnego demontaż zużytego sprzętu oraz odzysk odpadów powstałych po demontażu.
Przepisy zawarte w ustawie dotyczą m.in.:
- wprowadzenia obowiązku nieodpłatnego przyjęcia przez sprzedawcę detalicznego sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych, sprzedającego sprzęt w sklepach o powierzchni co najmniej 400 metrów kwadratowych, bez konieczności zakupienia przez nabywcę nowego sprzętu;
- wprowadzenia podziału sprzętu elektrycznego i elektronicznego na sześć grup;
- zwiększenia poziomów zbierania zużytego sprzętu;
- wprowadzenia zakazu zbierania niekompletnego zużytego sprzętu oraz części z zużytych urządzeń przez podmioty inne niż prowadzący zakład przetwarzania, odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości oraz prowadzący punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych w gminach;
- wprowadzenia audytu wewnętrznego organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz prowadzących zakłady przetwarzania;
- kontroli podmiotu składającego wniosek o wydanie decyzji w zakresie przetwarzania zużytego sprzętu.
Ustawy ma na celu wdrożenie do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (Dz. Urz. UE L 197 z 24.07. 2012, str. 38, z późn. zm.). Ustawa zastępuje dotychczas obowiązującą ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, należy jednakże zauważyć, że znaczna część uchylanej ustawy została włączona do nowej ustawy.